Nocturama: a place where you can look at nocturnal animals in a set that represents their natural environment.
A temporary monument to places in the city which have always been there, refuges for vagabonds, night revellers, newcomers, the lonely, the hungry, the thirsty, the curious, flaunters, addicts and men who feel the stirrings of spring.
The Bourla theatre on Komedieplaats in Antwerp has an entrance for the public at the front and one for its artists at the back. Normally the doors on the two sides of the building are kept locked except in the event of an emergency. When the show ends, the foyer empties, the public heads home and the main entrance is locked, several of those side doors will be open to provide access to a night shop, a betting shop, a phone shop, a shisha bar, a videotheque and a peepshow.
__
By Benjamin Verdonck & Thomas Verstraeten Bourlaschouwburg, Antwerpen juni/september 2016
“De stad Sofronia is samengesteld uit twee halve steden. In de ene is een grote achtbaan met steile bulten, een zweefmolen, een reuzenrad, een cilinder met stijlwandrijders, een circustent met een bos trapezes in de nok. De andere helft van de stad is van steen en marmer en cement met een bankgebouw, woonhuizen, de school, het slachthuis en alle andere. De ene helft van de stad is vast, de andere is geïmproviseerd en als de tijd van haar verblijf om is wordt zij uit elkaar gehaald en overgeplaatst naar de braakliggende terreinen van een andere halve stad. Zo breekt elk jaar de dag aan waarop metselaars de marmeren gevelstenen loshalen, de stenen muren omlaag trekken, de cementen pijlers, dat ze het monument slopen, het ziekenhuis, de olieraffinaderij. Ze laden ze op aanhangwagens om hun jaarlijks traject af te leggen. Hier blijft het halve Sofronia over met de schiettent en de draaimolens en zij begint de dagen te tellen dat zij moet wachten op de terugkeer van de karavaan en het begin van het complete leven.” – Italo Calvino, De onzichtbare steden
