2020 Nationalestraat

Nationalestraat, etalage Toon Franken
zaterdag 28 november

In de Nationalestraat waar alle niet-essentiële winkels gesloten zijn vandaag – en dat zijn er heel wat in de Nationalestraat – wordt omstandig geflaneerd, gerepeteerd zo lijkt het wel, zich bekwaamd in binnengluren, monsteren, want dinsdag, o dinsdag gaan ze toch nog open o die niet-essentiële zaken en onbeslagen, zo weten we ondertussen, komt men beter niet ten ijs.
Daarom is het een komen en gaan van pasgepoetste patserwagens, opgedirkte dametjes, paartjes en knuffelcontacten in opperste staat van verwachting.
Ik sta in de etalage van Toos Franken en probeer een voetbal op een stoel op een blikje cola op een tafel te balanceren. De ouverture van ‘notallwhowanderarelost’. Een voorstelling die ik zeven jaar geleden maakte en meer dan 150 keer in half Europa speelde, en hier, vandaag, in de Nationalestraat, zo heb ik het gevoel, evenzoveel keer nog opvoeren kan. Maar dan moeten ze wel nog even dichtblijven die winkels.

#wereldtourneeinantwerpen

foto: Wannes Cré

2020 Centraal Station kant Pelikaanstraat

Centraal Station kant Pelikaanstraat
maandag 16 november

Het regent en dit is de eerste plek die me te binnen schiet waar ik ongevraagd kan spelen zonder nat te worden. Er zijn veel mensen die even blijven staan en mensen die roken kijken wat langer. Iemand vraagt ‘nog één keer alstublieft’ en iemand anders zegt heel de tijd ‘o’. Dan fietst Koen toevallig langs en zegt: spijtig dat ik je ken, anders had ik kunnen denken: wat is dat voor man, een gek? een kunstenaar? een gek die iets gestolen heeft van een kunstenaar?

#wereldtourneeinantwerpen

foto: Wannes Cré

postkantoor Wilgenstraat

postkantoor Wilgenstraat
maandag 16 november

In de namiddag staat er voor het postkantoor altijd een lange rij wachtenden. Ik kom een kwartier voor opening aan, pak uit, begin te spelen en op dat moment roept iemand vooraan (in een taal die ik pas begrijp wanneer in geen tijd de hele rij verdwijnt): ‘het postkantoor gaat niet meer open vandaag’. Dan begint het (echt waar) te regenen.

#wereldtourneeinantwerpen

foto: Wannes Cré

gevangenis Begijnenstraat

gevangenis Begijnenstraat
maandag 16 november

Toen ik bij Stella optrad kwam ik Gerard tegen die me uitnodigde in de gevangenis te komen spelen waar hij elke week tekenles geeft. Zes maanden en twee lockdowns later is het zover. Culturele activiteiten blijven opgeschort, ook in de gevangenis, therapeutische sessies daarentegen zijn wel gewenst.
Op de lijst met goederen die dient neergelegd om toegang te verkrijgen vermeld ik:
-een theaterdoosje ter grootte van een schoendoos (karton)
-een theaterdoosje ter grootte van een kleine schoendoos (karton)
-een zakje met daarin vier heel kleine doosjes met daarin veelal ongevaarlijk afval
-een piepklein muziekdoosje (metaal)
Er zijn zes deelnemers aan de therapie en ik toon hen het doosje met de dansende figuren bovenop. Dan het doosje waaruit een zwaan opklapt, het doosjes dat ’22 couples’ heet en 44 papiertjes bevat die twee aan twee iets met elkaar gemeen hebben en tenslotte het doosje waarin 47 kaarsjes zitten alsook de marsepeinen dieren die mijn verjaardagstaart versierden (drie konijnen en drie kwartels, ondertussen allemaal schielijk overleden).
Halverwege de voorstelling komt er nog een deelnemer binnen en daarom toon ik het eerste doosje opnieuw. Er wordt gegrinnikt en geklapt maar zelf voel ik gaandeweg onrust opkomen.
Ik mail de zorgverleenster van dienst dat ik onvoldaan ben.
Haar antwoord vat mijn ongenoegen:
‘Geïnspireerd door jouw voorstel willen we nu maandelijks cultuur op vleugel F organiseren ‘cc de dagzaal’ zeg maar. Dus dank om dit teweeg te brengen!
We denken echter dat binnen de muren kunst dingen MET mensen beter werken dan VOOR mensen, (…) dus als je daar een idee over hebt, shoot!’

#wereldtourneeinantwerpen

foto: Wannes Cré

 

2020 Willibrorduswijk

Willibrorduswijk
zaterdag 14 november 2020

‘Goed nieuws voor de bewoners van de straten in onze wijk die uitkomen op de Sint-Willibrorduskerk of Kerkstraat: aanstaande zaterdag speelt Benjamin Verdonck theater aan je voordeur, hang een gekleurde ruit, driehoek, vierkant of cirkel achter uw raam, dan belt hij bij u aan.’

En zo ga ik van 2 tot 5 in de Sint-Willibrordusstraat, de Klappeistraat, lovelingstraat, Pastorijstraat, Lange van Bloerstraat, in de Lammekensstraat, de Groenstraat, Schapenstraat, Kerkstraat en de Lange van Bloerstraat van deur tot deur en toon het doosje waaruit kleurige vormen komen die op het doosje dansen. En af en toe kruip ik op een ladder voor een balkon of raam op het eerste verdiep en soms staat het doosje op de hoek van een straat en soms krijg ik thee en soms een glas water en soms zegt iemand dankuwel of meer moet dat niet zijn en soms lijkt alles zo simpel en soms is de lucht zwanger van goede bedoelingen waarmee – zo weet ik – de weg geplaveid is naar de hel.

#wereldtourneeinantwerpen

foto: Miles Fischler

 

2020 CAW Domus


CAW Domus
maandag 9 november

Soms loopt het leven niet zoals je wenst staat op de site van het Centrum Algemeen Welzijn waar je aan kan kloppen voor opvang allerhande en waar ik vandaag mijn kunsten aanbied voorafgegaan door een brief:
‘Nu alle theaters gesloten zijn uit voorzorg tegen het corona virus
zoek ik andere manieren om mijn werk alsnog (veilig) te tonen.
Zo speel ik voor de ramen op de binnenkoer van CAW Domus.
Omdat ik mijn werk graag aan (bijna) iedereen toon heb ik een lange ladder meegebracht zodat ik overal geraak.’

En zo ga ik een middag lang van raam tot raam van beneden naar boven en van links naar rechts en terug want soms wil iemand geen theater voor zijn raam en bij nader inzien toch weer wel en dan zijn de overburen van het wooncentrum ook benieuwd en speel ik tenslotte overal waar de ladder geraken kan. En zo ben ik die middag een soort van Sinterklaas en loopt vandaag het leven zoals ik had gewenst en staat als ik thuiskom de kat te kronkelen in de deuropening.

#wereldtourneeinantwerpen

foto (c) Wannes Cré

Buurtsporthal Park Spoor Noord

Buurtsporthal Park Spoor Noord
maandag 9 november 2020

Vandaag eet ik niet, uit solidariteit met Pierre Larrouturou (de EU parlementariër die al dagen in hongerstaking is en een taks eist op financiële transacties ten voordele van de zorg, onderwijs en  ecologie). Gisterenavond at ik voor het slapen gaan nog snel een vol pak koeken op. Zo makkelijk is het.
Donderdag neem ik deel aan het European Theatre Forum 2020. Ik zit in de werkgroep ‘Environmental Sustainability & the EU Cultural Policies / Greening the Theatre & Performing Arts Sector’. Iemand stuurt ons alvast: ‘Art is not a mirror to reflect society, but a hammer with which to shape it’ (Bertold Brecht). Vanmorgen nog hoorde ik iemand verzuchten: ‘En toch heeft het altijd iets impotent, kunst. Soms denk ik ook, ik heb gewoon genoeg theater gemaakt. Tering man, ik wil gewoon echt iets doen!’ Zo moeilijk is het.

En daar sta je dan. Voor de dubbelbeglaasde wand van de buurtsporthal bekken te trekken zoals je deed op schoolreis naar de dierentuin. Alleen ben je zelf vader ondertussen, en zitten er geen apen achter dit glas maar kinderen.
Are we here yet? On va où, là?
‘Was passiert mit den Löchern, wenn der Käse gegessen ist? (een andere quote van Bertold Brecht waar ik meer van hou). WAT GEBEURT ER MET DE GATEN ALS DE KAAS OPGEGETEN IS?

#wereldtourneeinantwerpen

foto (c) Miles Fischler

2020 wereldtournee in Antwerpen


(c) Vincent Delbroux

wereldtournee in Antwerpen (world tour in Antwerp)

For one year I will be performing in Antwerp.
I have been devising, making, collecting and packing 
small and fluid work for some time now, 
work that I can easily take with me
and, wherever, can show to someone.
 
Now I want to take these things 
on a journey of discovery, an adventure,
I want to meet people, bring my work to them, tell stories
then tell stories about the stories I told.

I suspect that the succession of cities
in which I usually show my work
can all be found in the city of Antwerp.
An exercise not to give in to the idea
that you have to be everywhere 
just because you can be anywhere.
Developing a gift for accidentally having
useful encounters and discoveries.
A license perhaps.
A constant movement between
studio and city, city, city and theater, theater and studio.

__

ik ga een jaar lang spelen in Antwerpen.
ik ben al heel lang kleine en wendbare dingen
aan het bedenken,
maken, verzamelen en verpakken
dingen die ik makkelijk kan meenemen
en, waar dan ook, aan iemand tonen kan.

nu wil ik met die dingen op ontdekkingsreis gaan, op avontuur,
ik wil mensen ontmoeten, mijn werk naar hen toebrengen, verhalen vertellen.
vervolgens verhalen vertellen over de verhalen die ik vertelde.

ik heb het vermoeden dat de aaneenrijging van steden
waarin ik mijn werk doorgaans toon
allemaal terug te vinden zijn in deze stad.
een oefening om niet toe te geven aan de idee
dat je overal moet zijn enkel en alleen
omdat je overal kàn zijn.
het ontwikkelen van een gave voor het toevallig maken
van nuttige ontmoetingen en ontdekkingen.
een vrijbrief misschien.
een voortdurende beweging tussen
atelier en stad, stad, stad en theater, theater en atelier.

__

“(…) in the middle of history, in the middle of progress, in the middle of the fight, we learn how we must fight.”
Rosa Luxemburg, Dialectic of Spontaneity and Organisation
“The other project was a scheme for abolishing all words whatsoever (…)
Since words are only names for things, it would be more convenient for all man to carry about them such things as were necessary to express a particular business they are to discourse on. For short conversations a man may carry implements in his pockets and under his arms enough to supply him.”
Jonathan Swift, Gulliver’s Travels

 

 

2020 dingen

dingen

a collaboration with Guy Rombouts
for the exhibition
dingen/des choses/stuff
in the MAS Museum Antwerp

for one year already
we have been digging through
the collection of Jaap Kruithof
(about 10 000 items of … stuff)
to end up with
a rearrangement of the whole

on view from 1 June 2020 in the entrance and ‘Kijkdepot’ of the MAS Antwerp
more info here

__

schalen pot pourri, flessen beplakt met sigarenbandjes,
stillevens uit macaroni, souvenirs uit Benidorm en Porto

het is een welgekomen oefenen
in kijken, in verplaatsen, scheiden en samenbrengen
waarom dit en niet dat en dat en niet dit

het is het enige wat we kunnen

uit de Collectie Kruithof spreekt een grote tederheid
het zorg dragen voor,
het koesteren van een teloorgegane relatie tot iets
herstellen, adopteren

wij plaatsen naast elkaar, rijgen aan draden,
hangen op, haken in
voorzien van een verhaal, gissingen, fictieve eigendomsakten
van wie was dit en dat niet
wij stellen ons voor waar het eens stond
waarom hij of zij het aanschafte, kreeg, terugbracht, vergat

zo stuiten wij op de toverdoos van Harry Potter
en even later op die van al zijn vrienden op Zweinstein
dan een zittend naakt met nagellak
de volgende dag het rijtje pepermolen papegaai pennenhouder peer

B.V., G.R. & J.K.

 

 

2020 ondertussen in Kapellen

ondertussen in Kapellen
(meanwhile in Kapellen)

new works in the ongoing Kapellen series
as shared on instagram by @verdonck_benjamin

 

 

2019 AREN (publication)

AREN
Benjamin Verdonck
2019

__

Script of the recent theatre performance Aren

“Realising an idea also always means losing a hundred other ideas, renouncing countless ways in which the same idea could take shape. With Aren, a theatre text full of unrealised ideas for a stage performance, theatre maker and visual artist Benjamin Verdonck tries to outwit that necessity. The text can be regarded as a manual, a political pamphlet and an involuntary biography of the artist.”

Evelyne Coussens, review of the text edition of Aren
‘Open source aan subversieve ideeën’ (Open source of subversive ideas) in De Reactor

Published by Bebuquin & Toneelhuis
Languages  NL, ENG
ISBN 9789075175769
Price 10,00 euro

__

On 10 January 2019, Aren premiered in the Bourla
Theatre in Antwerp. The title refers to the gleaner
who walks behind the harvesters and picks up the
remaining gleanings on the field. There are two parts
to the show. In the first, I present found objects in
constantly changing arrangements. In the second part,
I read a list of unrealized ideas to the audience. This
book comprises the script of the second part.

On 10 January 2019, a large group of school kids
gathered in Brussels for the first time to express their
concern about the inevitable changes to the climate.
This event made my story of an unrealized idea for a
workshop with children rather special that evening. As
I write this now, the elections are behind us. Yet those
who were elected still show no sign that limiting this
catastrophe is in any way a priority.

Benjamin Verdonck, June 2019

__

On sale in the Toneelhuis bookshop
or at an upcoming Aren performance

__

More publications:
Kalender09 (2014)
werk/some work (2008)
even i must understand it (2017)
kapellen (2019)

kapellen (edition)

kapellen
Benjamin Verdonck
2019__

box of 24 small works by Benjamin Verdonck
200 copy limited edition
the first 100 copies are signed and numbered by the artist

Published by Toneelhuis
Languages  NL
ISBN 9789076734347
Price 25.00 euro

On sale at the ticket office of Toneelhuis (Orgelstraat 7, Antwerp)
and at Copyright Bookshop Antwerp and Ghent (no online purchase of the edition as it is too fragile for post delivery)
Online purchases via the Toneelhuis bookshop

__

“In the summer of 2016, four families, including mine, moved out of Antwerp to the rural town of Kapellen. This move took away the daily stimulus I used to get from what I came across in the city streets. Now our living room is my studio. This edition is a compilation of small works, taken from a series that I started making since then and reveals my attempt to shift focus from the streets towards what is going on around my worktable.”

Part of this Kapellen series was seen in AREN, my show which premiered on 10 January 2019 at the Bourla Theatre in Antwerp. The title refers to the gleaner who walks behind the harvesters and picks up the remaining gleanings on the field. There are two parts to the show. In the first, I present found objects in constantly changing arrangements. In the second part, I read a list of unrealized ideas to the audience.
This edition presents a selection from one of the collections I used in the first part. The script of AREN was published by Bebuquin in the Toneelhuis series.

__

First on sale on 19 October at Antwerp Academy Art Book Fair
and on 25 & 26 October in V36 for the occasion of vier keer verdonck

 

See also:

AREN

On sale in the Toneelhuis bookshop
or at an upcoming Aren performance

__

More publications:
Kalender09 (2014)
werk/some work (2008)
even i must understand it (2017)
AREN (2019)

2019 Aren

Aren

“Why create a work of art when dreaming about it is so much sweeter?”
(Il Decameron, Pasolini)

– Aren – ‘gleaning’; which also means ‘harvest’ and ‘yield’

A gleaner walks behind the harvesters and picks up the gleanings that are still lying on the field. When creating new work, more than one idea remains unused.

A tunnel from the National Bank to the florist’s across the street,
a boat on the rooftop of a building,
a collection of rat traps that don’t work,
and one of leaky footballs,
a theatre piece that never starts in which you die a hundred times,
a fox made of cardboard.

Could I put these things next to each other such that something does happen?
Something I couldn’t have come up with myself?

tunnel football fox
fox football tunnel
fox tunnel fox football fox fox

__

Upcoming dates:

12.11.2020 — 20:00 — Bourlaschouwburg, Antwerpen Première
13.11.2020 — 20:00 — Bourlaschouwburg, Antwerpen
__

More info: www.toneelhuis.be