2021 Regenboog + Waldeinsamkeit

Regenboog + Waldeinsamkeit

Never again shall a single story be told
as though it were the only one.
– John Berger, G.

Rainbow – Rainbow goes into the refraction of light. Shadows fall on the backdrop – the horizon – in red, orange, yellow, green, blue, indigo or violet colours. It is the latest newcomer in Verdonck’s ever-growing repertoire of mobile peep shows. Conceived as a playful counterpart to Waldeinsamkeit, they are of similar length and form a special pair.

Waldeinsamkeit – A baroque miniature of light and dark with a compelling soundtrack. A magical machine that seems to operate on its own in the darkness. Let yourself be enchanted in minutes by this Wunderkammer with pale colours, little doors that open and close, and a great many strings.

By Benjamin Verdonck, Lucas van Haesbroeck
Production Toneelhuis

Twee kijkdozen na elkaar op één avond.

Waldeinsamkeit – Een barokke miniatuur van licht en donker met een bezwerende soundtrack. Een magische machine die zichzelf wel lijkt te bedienen in het duister. Laat u in weinige minuten betoveren door deze Wunderkammer met fletse kleuren, luikjes die open gaan en dicht, licht, donker en heel veel touwtjes.

Regenboog – Buigt zich over de breking van het licht. Schaduwen op het achterdoek – de horizon – vallen in kleuren van rood oranje geel groen blauw indigo of violet. Het is de jongste nieuwkomer in Verdoncks immer uitbreidende repertoire van mobiele kijkkasten. Opgevat als speelse tegenpool van Waldeinsamkeit, zijn ze aan elkaar gewaagd qua lengte en beleving en vormen ze een bijzonder paar.

“Twee maanden geleden schreef ik al over Regenboog. Bij dit ‘expotheater’ of ‘kijkdoostheater’ heeft Benjamin Verdonck samen met Lucas van Haesbroeck een tweede luik toegevoegd, Waldeinsamkeit, een kleine productie (12 minuten) van een drie jaar geleden. Op zichzelf waren het al twee pareltjes, maar nu ze samen gebracht worden, en aan scherpte gewonnen hebben, stralen ze nog meer abstracte schoonheid uit en is het genot nog groter.” – Tuur Devens in Theaterkrant , 4 juni 2021

Continuum

Continuum

Colorful surfaces on swaying shutters that roll on and off and effortlessly come and go. A viewing box that can engage a larger or smaller audience by day or night, inside or out, without beginning or end. A well-versed recipe of a great many strings, accompanied by a live musician (Thomas De Smet, Stef Kamil Carlens, Joachim Badenhorst e.a.).

“When Verdonck slides open a number of panels hidden behind each other in an ever-deepening perspective, a tension emerges in the audience. What’s hidden behind the last panel, beyond the furthest point of exit? An open space, a free space? A finiteness, an infinity? A possibility? (…) But the last panel remains tantalizingly closed; the final, white backdrop is not opened. Of course not; the actual reality is not what we need to see – for that, all we have to do is look sideways at the square. What we need to see is precisely that white canvas, on which everything can still begin, and on which – and this is the consequence of our looking at it – something has to begin. The fact that I see this, and that my eyes meet the eyes of the spectators around me, and that all of those eyes see other possibilities, creates a feeling of great solidarity amongst us. How wonderful!” — Evelyne Coussens in Etcetera

Lees het volledige essay naar aanleiding van Wereldtournee in Antwerpen hier.
Download the essay for the occasion of Wereldtournee in Antwerpen here in English.

By Benjamin Verdonck and various musicians
Production Toneelhuis

Dates:
21, 22.08.2021 — Mladi levi festival, Ljubljana
8, 9.09.2021 — Het TheatertFestival! Zwarte Zaal deSingel, Antwerpen
17, 18.09.2021 — Tweetakt Festival, Utrecht

2021 de tijger eet de zebra en de vogel vliegt verschrikt weg

de tijger eet de zebra en de vogel vliegt verschrikt weg
(the tiger eats the zebra and the bird, alarmed, takes off)

24, 25, 26, 27 March 2022
Bourla, Antwerpen

“Those who first invented and then named the constellations were storytellers. Tracing an imaginary line between a cluster of stars gave them an image and an identity. The stars threaded on that line were like events threaded on a narrative. Imagining the constellations did not of course change the stars, nor did it change the black emptiness that surrounds them. What it changed was the way people read the night sky.” — John Berger

de tijger eet de zebra en de vogel vliegt verschrikt weg
is a sad song
about human beings and the things that surround them
although the moon
(which also plays a role)
remains quite indifferent to it all

oh! you shall see vat you shall see

On the making of Tiger (longread by Edith Cassiers)

all dates here
read more here